Sunday, December 24, 2006

Tweede boterham... na een lange pauze

Na een lange pauze ineens alles tot en met Kerstmis! Prettige feestdagen!

PS: mijn congolese gsm is +243994220964 (staat altijd op indien dringend), Belgische gaat van tijd tot tijd eens op.


Vrijdag 15 december – Kisangani

De eerste inkopen in de stad vandaag (grote proviand). Minder tracasseries van de gendarmes, dat valt mee, begin van de verandering?

Nog steeds geen vast internet. Vandaag een lange discussie gehad hierover, het belooft een lange weg te worden ;-). Morgen de eerste terreinmissie, eindelijk!

Ik begin te vermoeden dat het zwarte poesje zo onverzorgd is omdat het ook niets anders doet dan ravotten. Nu ja, ze krijgt het zwaar te verduren van haar grote zus, die voortdurend aanvallertje speelt.

Zaterdag 16 december – Kisangani

Vandaag alvast voorraad gaan inslagen voor een paar weken verder te kunnen wat betreft dingen die niet slecht worden. Ondertussen ook de stock opgemaakt van al ons labomateriaal ipv op terrein te gaan omdat ik aan Antwerpen moest laten weten wat er nog allemaal nodig was, gelukkig bleek dat niet al te veel te zijn! Ondertussen terug wat met de brommer gereden, stilletjesaan gaat dat terug!

Zondag 17 december – Kisangani/luchthaven

Dag des heren, rustdag ook voor mij! Eerst wat later opgestaan als normaal (hier is het ten laatste om 8u bed uit, jaja ik weet het, dat is eigenlijk nog laat ;-) ). Vandaag kwam Jean-Louis terug van een week verblijf in Lubumbashi voor een cursus over het online zetten van cursussen en internet. Tja, wat ze daar nu echt geleerd hebben, weet ik nog niet. Het was wel een blij weerzien op de luchthaven, we waren die kant uitgereden met twee moto’s. In de namiddag nog wat gerust en gelezen, de stroom is een tijdje uitgeweest maar raar maar waar, hij is al terug aan ’s avonds, laat ons hopen dat het zo blijft … .

Maandag 18 december – 36 kilometer op de weg Ituri


Vandaag een terreinverkenning op het programma naar de proefvelden van Nicaise, hij is knaagdieren aan het (her)vangen in velden en gemengd woud. Om er te geraken moesten we eerst wel langs een barrière van politie-agenten en zoals gewoonlijk is dat aanleiding tot een spektakel. Enfin het viel nog mee deze keer: bij de administratie van “binnenlandse zaken” heb ik alleen moeten luisteren naar een 5-tal minuten gebabbel waarom zo’n jonge Belg al aan een doctoraat kon bezig zijn terwijl dat in Congo onmogelijk is (de persoon in kwestie stak het vooral op de proffen die volgens hem ‘ofwel geld willen ofwel seks om iemand door te laten’ ;-) ). Bij de andere kant, weg-politie, was het ook wel grappig. Deze keer waren ze wel eerlijk: “nee meneer, u moet geen helm kopen, want wij zijn op zoek om bekeuringen uit te schrijven”. Uiteindelijk hebben we onderhands nog steeds veel te veel betaald. Soit, dat is de laatste keer dat ik hier zonder helm rijd, de komende dagen ga ik mij een mooi model uit zoeken en dan kan de wegenpolitie op zijn kop gaan staan, zéker daar! De derde barrière, het leger deze keer, liet ons door voor een sommetje van 100 francs (ttz 20 cent). Enfin ik heb tenminste de velden gezien en gemerkt dat ik nog moet wennen aan de vochtigheid amaai ;-). Maar het was wel plezant, terug op de moto. Ik moet nog veel leren ma bon, het gaat toch al.

Dinsdag 19 december – bezoek aan de school van Masako

We bezoeken een lagere school vlakbij een reservaat. De school maakt deel uit van een programma voor milieu-educatie. De financiering komt van de Belgische ontwikkelingssamenwerking, maar de kraan was een jaar geleden dicht gedraaid met als gevolg een half afgewerkt gebouw en bouwmateriaal dat lag te verrotten. Enfin, ondertussen zijn de werken terug begonnen en het ziet er naar uit dat de school eindelijk af geraakt. Weer een mooi staaltje van ontwikkelingssamenwerking die niet echt goed over gekomen is maar goed. Nu ziet het er tenminste goed uit. Ondertussen ook ons station bezocht in Masako waar we onderzoek doen om eens te kijken hoe het eruit zag. Alles dik in orde, ik zal blij zijn als ik daar terug wat weken mag gaan logeren.


Woensdag 20 december - Kisangani

Niets speciaal te melden… bureauwerk

Donderdag 21 december – Yoko

Terreinverkenning met prof. Dudu naar het reservaat Yoko, de tweede plaats waar ik volgende maand vangst/hervangst zal beginnen. We gaan er een paar huisjes renoveren zodat het er mooi gaat worden, een tweede station zoals in Masoko. Ook daar doe ik graag onderzoek, behalve de pipi dan… geen uitwerpselen van één of ander beest, maar een soort van bijt-vliegen die maken dat je overal rood bent als je durft een stuk huid te laten zien, vooral overdag, in tegenstelling tot muggen.

Vrijdag 22 december – Kisangani

Niets speciaal te melden… bureauwerk. Niet alle dagen zijn even interessant natuurlijk, misschien het moment om het kort te hebben over de nachtwaker. Na het débacle met de vorige (hij is nu taxi-men op de fiets in de stad), is er nu een oude militair aan het bewind gekomen van de security rond het guesthouse. Hij doet dat vol overgave, tot op het punt dat de arme man hier gewoon op de patio leeft. Maar het is een toffe kerel, vriendelijk én hyper-correct, wat je niet van de andere wachters kan zeggen. Hij heeft me zijn legerdienst-kaart getoond en wat uitgelegd over de operaties die hij heeft meegedaan, ook al snap ik niet altijd de historische context, het is duidelijk dat het Congolese leger ook in Rwanda is gaan vechten in de tijd… . Enfin, met zo iemand hier hoef ik zeker geen schrik te hebben dat er iets gebeurd hier. Anders dan de anderen, dat is zeker!

Zaterdag 23 december – Kisangani

Ook op zaterdag wordt er gewerkt in Kisangani. Ze zijn nu wel aan het ijveren dat er geen lessen zouden zijn op zaterdag, dat is al heel veel want dan zouden de mensen hier op zaterdag tenminste vrij zijn voor onderzoek. De ‘charge de travail’ hier is enorm, minstens even hoog maar volgens mij hoger dan bij ons in Antwerpen. Ik ben in ieder geval blij dat ik hier ben, de mensen hier willen echt vooruit en hoewel ik nog niet echt aan mijn eigen werk ben toe gekomen – iets waar ik dringend (!) verandering in wil brengen, heb ik toch op zijn minst het gevoel dat er hier al weer wat op het goede spoor gezet is (op zijn minst al die geïnfecteerde pc’s ;-) ).

In de late namiddag op het doopsel van Manu, de oudste zoon van Jean-Louis Juakaly (protestanten hebben enkel een doopsel op latere leeftijd, geen communies). Dat was wél interessant. Het is als een groot dansfeest, meer dan een mis. Ik ben vooral benieuwd naar de kerstmis nadat ik dit gezien heb! Enfin plezant, ook wel grappige dingen gezien. Mooie vrouwen in ieder geval, en kinderen die het vermakkelijk vonden dat de blanke man ook mee stond te dansen (nu ja … de meesten zullen mij wel kennen op dat vlak zeker). Architecturaal ook grappig: een grote hangar zoals gewoonlijk, maar met dwarsbalken om het plafond te steunen, alleen zat één van die balken nét voor het kruis in de muur… . ’S avonds bij Jean-Louis blijven eten en erna alle kinderen van de campus uitgenodigd (een 20tal) om bij mij film te komen kijken, had op voorhand een paar dvd’s op de pc gezet en heb even de projector geleend. Een groot succes, ze willen het odnertussen al elke week ;-). Dat is wat veel, maar om de paar weken kan zeker! In ieder geval heel plezant!

Zondag 24 december – Kisangani

Lekker uitrusten thuis, nu ja, veel opgeruimd en toch ook nog een hoop mailtjes getypt en verstuurd, eindelijk is mijn mail wat bijgewerkt wat antwoorden betreft al heb ik nog altijd niet iedereen die ik wou mailen al gemaild, maar dat komt wel. Verder ’s avonds mijn collega’s op bezoek gehad, want het regende en dat maakt dat ze te voet niet naar huis konden. Een andere collega had beloofd ze te komen halen, maar die was onderweg opgehouden… . Een paar uur lang dus ;-). Ondertussen de gelegenheid om te babbelen onder collega’s over de problemen van het onderwijs (te veel uren, waar hebben we dat nog gehoord?) en onderzoek (het is soms verdomd niet gemakkelijk hier!) maar ook samenleving (over de rol van de vrouw bijv. en de deuxième bureau wat daar onlosmakelijk mee verbonden is ;-) ). Interessante avond in ieder geval. Het wordt hier meer en meer de zoete inval op zijn Afrikaans.


Maandag 25 december – Kisangani

Allemaal een zalige kerst gewenst! Mijn verslag van deze dag volgt later!

Thursday, December 14, 2006

Met een beetje vertraging...

Ineens een hele leesboterham... .

Er is niets veranderd… of toch?

Kinshasa – 10 december 2006
De vluchten van Hewa Bora zijn nog steeds hetzelfde. Chaotisch is het enige woord dat het vluchtverloop beschrijft. Hoewel, op Zaventem ging alles zeer vlot ivm de vorige keer. Het vliegtuig zelf heeft een uur en half op de tarmac gestaan in Zaventem, eerst met de arm eraan omdat er nog passagiers ontbraken; daarna een eindje verder op de taxibaan wegens technische problemen, waarover we ons erna ‘absoluut geen zorgen’ moesten maken. De airco was nog steeds kapot tijdens de vlucht waardoor het lekker warm werd, het eten trok nog steeds op niet veel en de stewardessen waren nog steeds even onvriendelijk. Een kerel die nog snel naar toilet dacht te gaan als we eigenlijk al aan het landen waren, kreeg geen bezorgde doch aanmanende stem te horen maar werd gewoon uitgekafferd en kordaat – kwaaie moeder stijl – naar zijn plaats terug gewezen. Al dat terzijde, heb ik met Hewa Bora precies altijd geluk want goed weer en vanalles te zien beneden. Het is ook één van de weinige maatschappijen die nog aankondigen waar je over vliegt, de Mont Blanc, Turijn, … .

En dan Kin. The usual hustle and bustle op de luchthaven maar bon, daarna stond Tamiley mij terug op te wachten zoals vorige keer, perfect geregeld en hier zit ik dus weer in hetzelfde hotel op mijn gemak te typen. Kin is evenmin als Hewa Bora veranderd op het eerste zicht. De grote verkiezingspropaganda zijn allemaal al terug weg, er rest enkel nog het kin-la-poubelle van vroeger. Hoewel, alles lijkt rustiger dan vroeger, misschien door het verlate aankomstuur (22u)?

En tijdens de verkiezingen waren de problemen voor de verandering niet in de troebele buitenwijken, maar midden in de stad zelf waar Bemba zijn hoofdkwartier had/heeft. En wat mij vooral is opgevallen: er rijden bussen! De staat heeft zowaar voor een 200-tal ‘lijn’-bussen gezorgd die het verkeer alvast een (héél) klein beetje ontlasten. Misschien is er dan toch wat verandering op til? Morgen ga ik een beetje verkennen… .

Als ik trouwens mijn draadloos netwerk opzet, vind ik zowaar een draadloos netwerk ‘link-sabena’: of hoe toekomst en geschiedenis hand in hand kunnen gaan… .


Regen in Kin…

Kin – 11 december
Van verkennen is niet veel in huis gekomen, het heeft de hele dag gegoten. Dan maar wat uit het raam gekeken. Vooral onder de indruk van een maman of twee met een standje vlak onder mijn raam. Heel de dag hebben ze er gezeten met een parasol tegen de regen, al dan niet met een extra plastiek zeil over. Volgens wat ik gezien heb, hebben ze ook niet te veel verkocht. Ik ben er dan maar eens heen gelopen om te kijken wat ze verkochten: brood en sucrés (frisdrank). Voor een broodje (een soort van piccolo), vroeg de vrouw 50 francs congolais, dat is omgerekend zo’n 7 eurocent… . Ik heb er geen idee van hoeveel ze er zo per dag verkoopt, maar de tijd dat ze voor mijn raam heeft gezeten, waren het er in ieder geval niet veel… . ’S avonds nog iets gaan eten met Tamiley en een gezellige babbel gehad.

Naar Kisangani

Kin – Kis 12 december
Ik ben benieuwd. ’S Ochtends naar de luchthaven en daar zitten we weer in de miserie, zoals gewoonlijk. Ik vraag me af of Ndjili hervormd zal zijn als ik er terug passeer… . Wie weet? Nu is het er in ieder geval nog chaos, maar al niet meer bij alle luchtvaartmaatschappijen. Volgende keer toch eens onderzoeken of ik niet met een andere maatschappij kan reizen maar ja, ze geven niet allemaal 60 kilo, dat is het probleem… . Enfin, ik zit nu toch op het vliegtuig en als alles goed gaat is al mijn bagage er ook ingeraakt.

Ik ben vooral benieuwd naar Kisangani. Ik verwacht eigenlijk geen verandering/verbetering, dan kan ik zeker niet teleurgesteld worden. Ik hou jullie op de hoogte!

Ondertussen aangekomen: er is niets veranderd. En eigenlijk doet me dat juist goed, Kisangani is thuiskomen in een derde thuis (de andere twee liggen ergens in het verre Belgenlandje). Het water stroomt nog steeds niet maar er is beterschap in zicht (ahum), de stroom is er terug maar internet werkt nog niet (op het moment dat jullie dit lezen dus wel ergens). Elektriciteit is wel uitgevallen tegen 23u, een uur waarop iedereen hier al lang slapen is. Ondertussen uitgepakt zodat ik me morgen verder kan organiseren!

Woe 13 december – LEGERA
Niet alle dagen hebben een even interessant verhaal, maar goed ook, anders zou niemand dit nog lezen. Vandaag was zo’n saaiere dag. Hoewel, ’s ochtends wel kennis gemaakt met iedereen van LEGERA die hier is. Het is een leuk weerzien in ieder geval. Ondertussen komen de (vele) problemen boven drijven, allereerst zoals gewoonlijk het informatica-probleem. Alle pc’s zijn besmet met meerdere virussen, ik ben de hele dag bezig geweest met het verwijderen van deze virussen maar vooral met het maken van backups, iets waar ze hier nog noit iets van gehoord hebben. Soit, één van de actiepunten op de to-do-list voor het naar huis komen… . Twee pc’s zijn al volledig hersteld, das al heel wat.

’S Avonds nog verder gewerkt, kwestie van het wat vooruit te doen gaan, zolang er stroom is en ik wil hier geen dagen meer mee bezig zijn (wat hoe ik het ook draai of keer toch zal zijn, vrees ik). Soit ’s avonds ook vooral mijn poes terug gaan halen en haar twee kleintjes. Nu ja ze worden al groot en de mama jaagt ze al weg van haar tepels. Ze waren in ieder geval blij met de vis. Er zijn twee kleintjes, maar ééntje is ziek, vrees ik. Dat heb ik al een tijdje niet meer gezien ondertussen (ze mogen vrij binnen en buiten anders zijn ze niet te houden) dus we zullen morgen moeten zien. De mama is in ieder geval een flinke kattin geworden.
Ik ben nog niet in de stad geraakt, maar morgen ga ik er toch eens een paar keer op en af heen voor wat provisie!! Trouwens, internet werkt nog steeds niet… . Je kunt hier via de gsm internetten, dus ik ga me één dezer eens zo’n abonnement aanschaffen voor als het nog eens nodig is. Morgen is het in principe hersteld (lees: betaald – want ze dachten dat vorige maand niet moest betaald worden omdat ze geen stroom hadden, internet stond natuurlijk nog wel open ;-) ).

Do 14 december – nog steeds LEGERA
Nog steeds niet heel veel te vertellen wat mij betreft, pc’s met virussen genoeg om mij nog even zoet te houden. Ondertussen nog geen internet. Wel een GPRS/gsm verbinding die ik me heb aangeschaft. De bedoeling is om die in de toekomst als noodgeval te gebruiken, maar nu even deze blog posten, dan weten jullie allemaal dat ik nog leef ;-).

Het zwarte poesje is ondertussen terecht. Ik probeer het wat terug te verzorgen, het is veel rustiger dan zijn grote broer/zus (moet morgen eens naar de geslachten kijken), de witte is een heel actieve vreetzak die niets anders doet dan de mama ambeteren.
Misschien nog interessant om te lezen: een paar maanden geleden is de nachtwaker van de vorige keer (Mateso) ontslagen, hij zou geld gestolen hebben. Wel, Céline, hij is ondertussen gepakt en wordt de komende dagen terecht gesteld. Iedereen wordt één voor één opgeroepen als getuige voor het hof. Vandaag is de ‘huisman’ Emani erheen geweest en blijkbaar hebben ze hem abuis voor een misdadiger genomen, de arme man is zowaar in het gevang zelf belandt. Gelukkig kwam er nog een collega voorbij die hem eruit kon halen! Ik ben benieuwd wat die morgen te vertellen zal hebben… . Badai!

Friday, December 8, 2006


Voila de eerste post, nog vanuit België. Ik zal proberen om hier mijn ervaringen in Congo te bloggen tijdens de komende maanden, als er stroom is, als ik niet op terrein ben, als er internet is, etc. ;-). Jullie zullen het wel lezen!

Jan